Το πρώτο, με ημερομηνία 13 Ιουλίου 2006, αποτελεί ένα είδος οδηγού «για την ανάγνωση του ελληνικού Τύπου», το δεύτερο αποτελεί μια αναφορά από εκδήλωση που οργανώθηκε με θέματα τα «free press» έντυπα και το τρίτο σχολιάζει το αφιέρωμα της εκπομπής «Φάκελοι» του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι (τον Οκτώβριο του 2008) για την τότε κρίση στις σχέσεις Ρωσίας -Γεωργίας και για τις θέσεις των ΗΠΑ.

Στο πρώτο τηλεγράφημα γίνεται μια εκτενής αναφορά στο ελληνικό τοπίο των ΜΜΕ, τα οποία εμφανίζονται ως «συναισθηματικά» που εύκολα υιοθετούν αντι-αμερικανική στάση, ενώ οι δημοσιογράφοι είναι ένα «κακοπληρωμένο τσούρμο» πολλοί από τους οποίους δωροδοκούνται. Συχνές είναι οι αναφορές και στην αρχαία Ελλάδα με τους συντάκτες να φτάνουν μέχρι το 800 π.Χ. και τον Ομηρο:

Με μια πρώτη ματιά τα ελληνικά ΜΜΕ μοιάζουν με τα αμερικανικά, με ένα μείγμα εφημερίδων ταμπλόιντ και μεγάλης σελίδας, εθνικούς και τοπικούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, και συνταγματικές εγγυήσεις για την προστασία της ελευθεροτυπίας. Μια πιο προσεκτική εξέταση αποκαλύπτει μια ελληνική βιομηχανία ΜΜΕ που ελέγχεται από μεγιστάνες των επιχειρήσεων των οποίων οι άλλες επιτυχημένες επιχειρηματικές δραστηριότητες τους επιτρέπουν να επιδοτούν τις ζημιογόνες επιχειρήσεις ΜΜΕ. Με τη σειρά τους αυτές οι επιχειρήσεις ΜΜΕ τούς δίνουν τη δυνατότητα να ασκήσουν πολιτική και οικονομική επιρροή. Το αποτέλεσμα είναι πως τα μέσα συχνά προβάλουν μια σχεδόν κοινή εικόνα για τα εθνικά και διεθνή γεγονότα, εκτός από τις μεταξύ τους κομματικές διαφορές. Ομοίως ένας ενιαίος αντιαμερικανισμός εμπεριέχεται σχεδόν σε κάθε θέμα, ο οποίος όμως έχει μικρή επίδραση στις διμερείς σχέσεις.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ